Historia Imperium

Elderius:
Obudziło mnie ciepło słońca... podniosłem leniwie głowę i rozejrzałem się dookoła. Ukazujące się przede mną widoki wydawały się być doskonale znane mym oczom lecz dla mej duszy były całkowicie obce... co więcej, obcy byłem sam dla siebie. Skóra mych dłoni była blada a wątłe ramiona nie nosiły już ciężkiego pancerza. Ściskany w mym ręku nóż zdawał się szydzić z mej nieporadności. Czułem jakbym narodził się na nowo, było to swoistą ulgą ale i wyzwaniem, gdyż podświadomie wiedziałem jak długa i ciężka droga teraz mnie czeka. Zrobiłem pierwszy krok…
Wraz ze mną zaczęli „iść” inni. Posługiwali się mową, która była doskonale mi znana choć nie używano jej w dotychczas zamieszkiwanym przeze mnie miejscu - krainie Lydian - miejscu do którego miałem już nie powrócić.
Tułałem się po świecie, ucząc się od nowa. Spotykałem wiele osób, różnych ras i profesji. Dla jednych był to świat wcześniej nieznany, inni podobnie do mnie przybyli tu z bliźniaczo podobnych lecz odległych bardzo miejsc. Dla wszystkich był to jednak początek ich drogi.
Zacząłem regularnie gościć w dużych miastach "nowego świata", populacje Laksy, Katan i Horyzontu rosły z dnia na dzień. Na moich oczach powstawały nowe obyczaje, zawiązywały się klany, rodziły przyjaźnie i wylęgały konflikty - kraina zaczynała oddychać miarowo.
Nadszedł dzień, w którym zwróciłem głowę ku północnej bramie Horyzontu, ujrzałem w niej osobę. Nasze twarze i imiona były nam wzajemnie obce a jednak znaliśmy się dobrze. Łączyło nas miejsce pochodzenia, w którym kiedyś dzieliliśmy przygody i refleksje - ojczyzna na banicję, z której skazaliśmy się sami. Z czasem pojawili się i inni nasi dawni towarzysze. Zebraliśmy się wspólnie wokół pary królewskiej i wsparci o ich mądrość postanowiliśmy spisać nowe prawa i zawiązać dumną gildię... powstało Imperium.

Wiem już jak stąpać po nowej ziemi - wiem u czyjego boku... czuję w co wierzyć i wiem za co walczyć, jestem dumny ze swojego dziedzictwa...

...znalazłem nowy dom.

Post został pochwalony 1 raz